Helgarfríí og karókíí

Nú er ég loksins búin að prufukeyra karókíið hér í Vín og er það með mestum ágætum. Stór hluti laganna eru þó einhverjir austurrískir slagarar sem að eru örugglega svona innlendir Mannakorn og Gylfi Ægis. Ég hef að mestu haldið mig frá þeim lögum. Stefnan er þó tekin á að taka Ein bishen Frieden einhvern góðan veðurdag.

Veðrið er rosalega gott og fínt. Ég er þó enn fölblá á lit en vonandi breytist það með tímanum. Kannski ég hætti að maka á mig SPF 20 ef það á að takast. Á morgun er náttúrulega 17. júní og ég er búin að prenta út textann við hæ hó jibbí jæ. Í 10 eintökum ef að ég hitti einhverja sem vilja syngja með. Íslendingafélagið hér er með eitthvað gill og aldrei að vita nema ég skelli mér.

Talandi um Íslendinga. Við Palli vorum hér á göngu að ræða lífið eins og það leggur sig þegar ung stúlka kemur hlaupandi á eftir okkur. Það tók okkur smá stund að átta okkur á því að hún var að kalla: afsakið afsakið sem er náttúrulega íslenska (er búin að vera svo lengi erlendis, búin að gleyma tungumálinu, textanum við hæ hó jibbí jæ og byrjuð að jacka alveg á fullu). Hún er nýflutt til Vínar og verður gaman að kynnast henni.

Jæja, nú ætla ég að sturta mig en ætla mér útúr húsi í kvöld. Gvuð einn veit uppá hverju ég tek. Er að fara að hitta norska stelpu sem heitir Gunnhild og Palla kollega. (Blessaður kollegi). Það er eitthvað seventís og eitís ball sem gæti verið hressilegt. Ætla að reyna að forðast barinn þar sem að við Palli gáfum barþjónunum rósir. Þeir halda nefnilega að við séum eitthvað biluð.

Tjaó